Kwiatostany pod lupą: główka


Główka to zwarty kwiatostan groniasty, który wyróżnia się kulistym lub spłaszczonym kształtem i bardzo gęstym układem kwiatów. Znajdziemy go u takich roślin jak koniczyna czy lucerna. Z racji tego, że kwiaty w główkach mają często długą rurkę, są w przyrodzie zapylane przez trzmiele i motyle.
Charakterystyka kwiatostanu
Oś kwiatostanu jest silnie skrócona i zgrubiała, przyjmuje ona formę kulistego lub spłaszczonego osadnika, na którym rozmieszczone są kwiaty.
Kwiaty są siedzące (bez szypułek) oraz rozmieszczone gęsto i promieniście. Najczęściej rurkowate, mogą być jednolite – wszystkie o podobnej budowie lub zróżnicowane morfologicznie/płciowo – np. zewnętrzne płonne (przywabiające), wewnętrzne płodne (rozrodcze).
Kwitnienie zwykle centripetalne – od zewnątrz do środka (najstarsze kwiaty na obrzeżu, najmłodsze w centrum).
Przykłady roślin:
- Lucerna siewna (Medicago sativa L.) – roślina od wieków uprawiana na paszę dla zwierząt gospodarskich,
- Platan klonolistny (Platanus × hispanica Mill. ex Münchh.) – jedno z najczęściej stosowanych drzew w zieleni miejskiej wielu europejskich miast, w tym Poznania.
Czy wiesz, że?
Rośliny motylkowate, takie jak koniczyna czy lucerna, tworzą kwiatostany typu główka i żyją w symbiozie z bakteriami brodawkowymi, które wiążą azot z powietrza. Dzięki temu same się nawożą i wzbogacają glebę w przyswajalny azot. Po zaoraniu takiej uprawy gleba staje się żyźniejsza – mówimy wtedy o zielonym nawozie, czyli naturalnym, tanim i ekologicznym sposobie poprawy jakości podłoża.